Sales Development Group

Σε μια περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι απολύτως αναγκαία και μπορεί να ξεκινήσει από την ανασύσταση της των πρωτογενών τομέων παραγωγής, ένας έξ αυτών είναι και ο τομέας της αγροτικής οικονομίας.

Η χώρα μας έχει το μεγάλο πλεονέκτημα των κατάλληλων κλιματολογικών συνθηκών ,ώστε να αναπτύξει επιτυχημένα  τον τομέα της Αγροτικής οικονομίας, με σκοπό να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες της σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλά και να εξάγει τα όποια πλεονάσματα με στόχο τον ισοσκελισμό του εμπορικού  ισοζυγίου (εισαγωγών-εξαγωγών) στις σημερινές συνθήκες. 

Πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό? Είναι ένα ερώτημα που πλανάτε σε όλους και μέσα από το άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις.

Απαιτείτε η κατάρτιση και εφαρμογή ενός εθνικού προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης, το όποιο δεν θα πρέπει να λαμβάνει κατ΄ ανάγκη υπόψιν την ευρωπαϊκή στρατηγική αλλά την επίτευξη των στόχων της χώρας.

Στόχοι:

1.      Nα παραμείνει ο  αγροτικός  πληθυσμός στους τόπους κατοικίας του

2.      Να δοθεί η  δυνατότητα σε όσους το  επιθυμούν  να μετακινηθούν από τα αστικά κέντρα  στην ύπαιθρο και να  δραστηριοποιηθούν στην αγροτική παραγωγή.

Με συνδυαστικές κινήσεις στο πλαίσιο  μιας συγκροτημένης επιθετικής πολιτικής μπορούμε να επιτύχουμε τα παρακάτω:

α)Tην διατροφική αυτάρκεια , που σημαίνει ότι πρέπει να αναπτυχθούν οι κλάδοι που είναι σήμερα ελλειμματικοί (δασικός, αλιευτικός, ζωικός και ο φυτικός).

β)Tην ανταγωνιστικότητά μας και την εισδοχή στις διεθνείς αγορές , που προϋποθέτει την δυναμική ανάπτυξη της γεωργίας μας, στους κλάδους εκείνους που έχουμε ως χώρα συγκριτικό πλεονέκτημα.

γ)Tην παραγωγή επώνυμων γεωργικών προϊόντων, συνδυάζοντας το θετικό κλίμα της χώρας μας με την χρησιμοποίηση οικολογικών μεθόδων.

δ)Tην σύνδεση της γεωργίας με την βιομηχανία , προς επεξεργασία και τυποποίηση των αγροτικών προϊόντων.

ε)Tην ανάπτυξη του Αγροτουρισμού , ο οποίος λόγω του φυσικού κάλλους και ιδιαίτερα των κλιματολογικών συνθηκών, θα αποτελέσει μορφή τουρισμού υψηλών προδιαγραφών , προσφέροντας την δυνατότητα σε όσους επιθυμούν να ζήσουν ήρεμα στην φύση, απολαμβάνοντας την φιλοξενία των Αγροτών και των Βιολογικών τους προϊόντων.

Πέρα από τις όποιες κρατικές παρεμβάσεις, που όπως όλοι γνωρίσουμε καθίστανται χρονοβόρες, θα πρέπει να οι Έλληνες παραγωγοί να προχωρήσουν σε συνέργιες σε τοπικό επίπεδο απομακρύνοντας από την όποια προσπάθεια τις παλιές λογικές των συνεταιρισμών και των «περιέργων» κρατικών ενισχύσεων.

Αναφερόμαστε στην δημιουργία αγροτικών εταιρειών που λειτουργούν και διοικούνται με καθαρά ιδιωτικά κριτήρια. 

Ζητούμενα από το Ελληνικό Κράτος

1.      Ολοκλήρωση του Κτηματολογίου

2.      Δημιουργία έργων  υποδομής  

3.      Εγγειοβελτιωτικά έργα

4.      Κατασκευή και συντήρηση Αγροτικών δρόμων

5.      Ένταξη των Αγροτικών επιχειρήσεων σε προγράμματα ενισχύσεων & επιχορηγήσεων

6.      Εξασφάλιση δανειοδότησης για Αγροτικές Επιχειρήσεις με χαμηλά επιτόκια

7.      Δημιουργία προγράμματος ενημέρωσης των αγροτών σε τοπικό επίπεδο

8.      Συμβουλευτική δράση για την φύση των καλλιεργειών που παρουσιάζουν έλλειψη άλλα και αυτών που δίνατε να εξαχθούν

Η οργάνωση όμως των αγροτών είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση . Μέχρι σήμερα υπήρξαν πολλές προσπάθειες για λειτουργία Συνεταιρισμών , οι οποίες έπεσαν στο κενό είτε από κατασπατάληση πόρων είτε από έλλειψη σχεδιασμού εκμετάλλευσης των κεφαλαίων τους.

Οι τομείς που απέτυχαν μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

1.      Ασχολήθηκαν κυρίως με την εμπορία ή την βιομηχανοποίηση των προϊόντων, που συγκεντρώνονταν μετά τη συγκομιδή. Οι αγρότες δεν είχαν κανένα άλλο κοινό συμφέρον, εκτός από το να πετύχουν μια καλή τιμή ( επιδοτούμενη) στην πώληση της παραγωγής τους.

2.      Η διαδικασία σποράς, φύτευσης, περιποίησης και συγκομιδής, ήταν φροντίδα των Αγροτών χωρίς «υποχρεωτική» καθοδήγηση.

3.      Δεν χρησιμοποιήθηκε ο εξοπλισμός ( μηχανήματα) ως κεφαλαιο της εταιρείας αλλα ο κάθε αγρότης να επιβαρύνεται για όλη την διαδικασία με αυξημένα έξοδα και ιδιαίτερα αν ο κλήρος είναι μικρός. Το κόστος μεγαλώνει όταν κάθε αγροτης έχει ένα τρακτέρ ή και άλλα γεωργικά μηχανήματα για 30 στρέμματα και μικραίνει αν έχει τα ίδια για 300 στρέμματα

Η απάντηση για μια άλλη λύση Οργάνωσης, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω  είναι στη θέση αυτών των Συνεταιρισμών να δημιουργηθούν –οι Εταιρείες Λαϊκής Βάσης-(νέου τύπου).

Η ακίνητη περιουσία διέπεται νομικά από την πλήρη κυριότητα, την επικαρπία και την ψιλή κυριότητα. Οι εταιρείες Λαϊκής Βάσης μπορούν να ιδρυθούν από μικροαγρότες κατεπάγγελμα, αλλά και από εκείνους που εγκατέλειψαν την καλλιέργεια στην αγροτική τους περιουσία, με μετοχές τις οποίες δεν μπορεί να αποκτήσει κάποιος περισσότερες από 3-4 και με τηνπροϋπόθεση να έχει στην κατοχή του Αγροτική γη, που θα παραχωρήσει την επικαρπία για 10-15 χρόνια στην εταιρεία, προς εκμετάλλευση. 

Τα κέρδη θα κατανέμονται στους δικαιούχους ανάλογα με τις μετοχές που κατέχουν, ανάλογα με την στρεμματική γη που παραχώρησαν και την  απόδοση της. Η εταιρεία θα αποκτήσει ένα κεφάλαιο, για να ξεκινήσει την εκμετάλλευση αυτών των εκτάσεων, εισφέροντας ο καθένας ένα μικρό ποσό.

Η διαδικασία παραγωγής θα γίνεται από εργάτες (κυρίως οι ίδιοι Αγρότες) , αμειβόμενοι με ημερομίσθιο και ασφαλιζόμενοι στον ΟΓΑ. Η εταιρεία μπορεί να αγοράσει Αγροτικά μηχανήματα (οργώματος, σποράς, θερισμού, συγκομιδής, τυποποίησης), αυτ/τα μεταφοράς , να δημιουργήσει εργοστάσιο εκβιομηχάνισης των προϊόντων και να αποκτήσει δίκτυο πώλησης των προϊόντων.

Αν τα κεφάλαια δεν επαρκούν ,θα μπορεί να δανειοδοτηθεί φθηνά από την Αγροτική τράπεζα. Θα έχει τα πλήρη δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μιας κερδοσκοπικής Αγροτικής Επιχείρησης. Θα έχει την δυνατότητα δραστηριοποίησης προς όλους τους κλάδους της Αγροτικής παραγωγής δηλαδή: φυτικής, δασικής, ζωϊκής Αλιείας και Αγροτουριστικής είτε χωριστά για ένα κλάδο ή και για όλους μαζί.

Με την εταιρεία Λαϊκής Βάσης (νέου τύπου), που πρώτη φορά παρουσιάζεται, προσδοκούμε στα εξής θετικά αποτελέσματα:

1.Να Συμμετέχουν πολλοί αγρότες και πολλά στρέμματα γης, αφού θα περιλαμβάνονται και οι κατέχοντες αγροτική γη , κάτοικοι Αστικών περιοχών , που εγκατέλειψαν την καλλιέργεια.

2.Να εργάζονται οι αγρότες σε όλα τα κτήματα ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας, εξασφαλίζοντας έτσι εργασία για ολόκληρο το χρόνο.

3.Να επιστρέφουν και άνεργοι νέοι από τις Αστικές περιοχές εφόσον  δεν επαρκούν οι διαμένοντες αγρότες στην περιοχή.

4.Να λιγοστεύουν πάρα πολύ τα έξοδα μέσα από ένα σωστό σχεδιασμό και οργάνωση και επομένως, θα απολαμβάνουν όλοι κέρδη.

5.Να αντιμετωπίζουν πιο εύκολα τις καιρικές συνθήκες, με την καλύτερη οργάνωση με μηχανήματα.

6.Να επιτυγχάνουν καλύτερη ποιότητα προϊόντων και θα μπορούν να πετύχουν καλύτερες τιμές πώλησης.

7.Να έχουν καλύτερη συσκευασία ή τυποποίηση, βιομηχανοποίηση και μεταφορά σε αγορές και δικό τους δίκτυο πωλήσεων.

8.Να μειώνεται η γραφειοκρατία δανειοδοτήσεων και επιχορηγήσεων , αφού αντί 200-300 αγροτών , θα προσμετρούνται σε μια εταιρεία.

9.Να έχουν την δυνατότητα να ασχοληθούν μέσω της εταιρείας, με όλα τα είδη παραγωγής και τους τομείς και επιπλέον θα μπορούν να ασχοληθούν και με Αγροτουρισμό για κατανάλωση των προϊόντων τους.

10.Να συμβάλλουν έτσι στην ανάπτυξη της υπαίθρου